ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΣΤΗΝ Αρ. ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Ορισμός: Ως πνευμονική υπέρταση ορίζεται η ανίχνευση με δεξιό καθετηριασμό μέσης πίεσης στην πνευμονική αρτηρία ˃ 25 mmHg ( αιμοδυναμικός ορισμός ).

Με βάση τις τελευταίες οδηγίες η Π.Υ. διακρίνεται :

Α) Σε προτριχοειδική Π.Υ. με Mean PAP ˃ 25 mmHg και PWP ˂ 15 mmHg. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν η αρτηριακή πνευμονική υπέρταση, η Π.Υ. λόγω παθήσεων του αναπνευστικού και η χρόνια θρομβοεμβολική Π.Υ.

Β) Σε μετατριχοειδική Π.Υ. με Mean PAP ˃ 25 mmHg και PWP ˃ 15 mmHg. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει η Π.Υ. λόγω παθήσεων της αρ. καρδιάς.

Η μετατριχοειδική Π.Υ. διακρίνεται :

 Στην παθητική ( TPG ˂ 12 – 15 mmHg  και PVR ˂ 2,5 – 3 W ). Αυτή οφείλεται καθαρά σε αύξηση του όγκου και με κατάλληλη θεραπεία της Κ.Α. η PWP μειώνεται και η Π.Υ. μπορεί να υποστραφεί.

Στην αντιδραστική ή «out of proportion» (TPG ˃ 12 – 15 mmHg και PVR ˃ 2,5 – 3 W). Σε αυτό τον τύπο π.χ. υπάρχουν δομικές αλλαγές των πνευμονικών τριχοειδών και των πνευμονικών αρτηριών και η θεραπεία της Κ.Α. μπορεί να οδηγήσει σε υποστροφή της Π.Υ. (TPG ˂ 12 – 15 mmHg και PVR 2,5 – 3 W) αλλά τις περισσότερες φορές η Π.Υ. δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία( TPG ˃ 12 – 15 mmHg και PVR ˃ 2,5 W )

 Κατάταξη της Π.Υ.  – Επιδημιολογία :

  1. Αρτηριακή πνευμονική υπέρταση : 3,5%
  2. Π.Υ. λόγω παθήσεων αρ. καρδιάς : 78%
  3. Π.Υ λόγω παθήσεων του αναπνευστικού : 10%
  4. Θρομβοεμβολική
  5. Π.Υ. με ασαφείς και πολυπαραγοντικούς μηχανισμούς

Αιτιολογία : Τα κυριότερα αίτια Π.Υ. λόγω παθήσεων της LV είναι :

  • Συστολική δυσλειτουργία LV : α) Ισχαιμική, β) Μη ισχαιμική ( διατατική μυοκαρδιοπάθεια, βαλβιδικές νόσοι λόγω υπερφόρτισης όγκου)
  • Διαστολική δυσλειτουργία LV ( περιοριστική και συμπιεστική μυοκαρδιοπάθεια, υπερτασική και υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια)
  • Reduced left atrial compliance

Παθοφυσιολογία : Σε όλες τις παθήσεις της LV παρατηρείται αύξηση των πιέσεων στον LA και μετάδοση των πιέσεων αυτών προς τα πίσω με αποτέλεσμα αύξηση της υδροστατικής πίεσης στα πνευμονικά τριχοειδή και τελικά βλάβη της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης.

Συμπτώματα : Τα κύρια συμπτώματα είναι η δύσπνοια στην άσκηση, η περιοδική αναπνοή σε ηρεμία και η υπνική άπνοια κεντρικού τύπου ( πολύ σημαντική συσχέτιση μεταξύ PCWP και βαρύτητας της υπνικής άπνοιας).

Διάγνωση : Βασικά διαγνωστικά εργαλεία της Π.Υ. αποτελούν :

  • Το ιστορικό και η φυσική εξέταση
  • Ο εργαστηριακός έλεγχος ( αποκλεισμός αναιμίας, ηπατικής ή νεφρικής ανεπάρκειας, ΒΝΡ, πηκτικότητα, HiV
  • Το ηχοκαρδιογράφημα : Εκτίμηση συστολικής και διαστολικής λειτουργίας της LV και πιθανών βαλβιδοπαθειών, δείκτες δυς. RV
  • Ο δεξιός και ο αριστερός καρδιακός καθετηριασμός
  • Δοκιμασία αγγειοδραστικότητας : Αξιολόγηση αναστρεψιμότητας Π.Υ. Χορήγηση αγγειοδιασταλτικών και η δοκιμασία θεωρείται θετική όταν η Mean PAP μειωθεί κάτω από 40 mmHg και η μείωση να είναι ˃ 10 mmHg ( σε ασθενείς υποψήφιους για μεταμόσχευση)
  • 6 min walk test – ˂ 300 m ( δυσμενές προγνωστικό )
  • Καρδιοαναπνευστική κόπωση ( Peak O2 ˂ 12 ml/ min/kg )
  • ΗΚΓ, CT θώρακος, πνευμονική αγγειογραφία, έλεγχο θρομβοεμβολής, μελέτη ύπνου, βιοψία ( περιορισμένη εφαρμογή )

Θεραπεία :

  • Χρήση θεραπειών για την αρτηριακή Π.Υ. δεν συνιστάται ( ΙΙΙC )
  • Χρησιμοποιείται η κλασική αγωγή της Κ.Α.
  • Σε ασθενείς τελικού σταδίου Κ.Α. γίνεται η δοκιμασία αγγειοδραστικότητας και αν είναι θετική γίνεται μεταμόσχευση ενώ αν είναι αρνητική μεγιστοποιείται η φαρμακευτική αγωγή και επαναλαμβάνεται η δοκιμασία αγγειοδραστικότητας.

Author Info

Τσιαντής Νικ. Ιωάννης

No Comments

Comments are closed.