ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ

Οι συνοσηρότητες επηρεάζουν την πρόγνωση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων και καθορίζουν τις θεραπευτικές επιλογές. Έτσι είναι απαραίτητη η αναγνώριση τους και η επιλογή των καταλληλότερων θεραπευτικών μέσων προς όφελος του ασθενούς. Παραταύτα οι ασθενείς με συνοσηρότητες συχνά υποθεραπεύονται και υπο αντιπροσωπεύονται στις μελέτες.

Οι βασικότερες  συνοσηρότητες που έχει να αντιμετωπίσει ο κλινικός ιατρός όταν αντιμετωπίζει έναν ασθενή με Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο ( Έμφραγμα με ανάσπαση του ST ”STEMI”,  Έμφραγμα χωρίς ανάσπαση του ST ”NSTEMI”, Ασταθή στηθάγχη ) είναι οι ακόλουθες :

1) Αναιμία :

Η χαμηλή τιμή αιμοσφαιρίνης είναι γνωστό ότι αποτελεί ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα δυσμενούς πρόγνωσης στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα διότι συνδέεται με αυξημένα ποσοστά θανάτου, Εμφράγματος μυοκαρδίου  ή υποτροπιάζουσας ισχαιμίας, ιδίως αν συνυπάρχει με στεφανιαία νόσο  και καρδιακή ανεπάρκεια.

Ο ι βασικότερες επιλογές σε περίπτωση οξέως στεφανιαίου συνδρόμου και αναιμίας είναι :

1. Αναγνώριση του υποκείμενου αιτίου και αντιμετώπισή του. Σε περίπτωση απώλειας σιδήρου μπορεί να χορηγηθεί σίδηρος για μεγάλο χρονικό διάστημα από το στόμα  ή ενδοφλεβίως . Η ερυθροποιητίνη αντενδείκνυται
2. Αποφυγή χρήσης DES – stents όταν υπάρχει ανάγκη χορήγησης διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής
3. Επιλογή κερκιδικής προσπέλασης στον καθετηριασμό για αγγειοπλαστική
4. Κατάλληλη επιλογή συνδυασμένης αντιαιμοπεταλιακής και αντιπηκτικής αγωγής
5. Μετάγγιση συμπυκνωμένων ερυθρών  συνιστάται μόνο σε αιμοσφαιρίνη Hb ˂ 7 g/dl ή αιματοκρίτη Ht ˂ 25% και όταν η αναιμία δεν είναι αιμοδυναμικά ανεκτή.
6. Υπολογισμός και Διαστρωμάτωση αιμορραγικού κινδύνου με βάση το CRUSADE SCORE

2) Σακχαρώδης Διαβήτης 

Περίπου το 20 – 30% των ασθενών με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο  έχουν Σακχαρώδη Διαβήτη .

Τα δυσμενή χαρακτηριστικά των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη  που παρουσιάζουν οξύ στεφανιαίο σύνδρομο είναι :

1. Υπάρχει πιο εκτεταμένη στεφανιαία αθηρωμάτωση ( πολυαγγειακή νόσος, περιφερική νόσος )
2. Υπάρχει σιωπηλή ισχαιμία ή έμφραγμα μυοκαρδίου που πολλές φορές καθυστερεί την προσέλευση του ασθενούς
3. Είναι νεότεροι σε ηλικία
4. Συχνά έχουν αυτόνομη νευροπάθεια και διαβητική μυοκαρδιοπάθεια
5. Έχουν χειρότερη έκβαση μετά από επαναγγείωση
6. Έχουν διπλάσια θνητότητα, αυξημένη  συγκολητικότητα αιμοπεταλίων  και αύξηση αντίστασης 38% στην κλοπιδογρέλη

3) Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια 

Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια  προυπάρχει στο 30 – 40% των ατόμων με οξύ στεφανιαία σύνδρομο (NSTEMI – ACS)  και αποτελεί ανεξάρτητο προγνωστικό δείκτη θνητότητας και μείζονος αιμορραγίας.  Οι ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και οξύ στεφανιαίο σύνδρομο παρουσιάζονται συνήθως με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας και λιγότερο με τυπικής στηθάγχης.

4) Καρδιακή ανεπάρκεια (KA)

Η Καρδιακή Ανεπάρκεια αποτελεί συχνή θανατηφόρο επιπλοκή των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων και αποτελεί μαζί με το χαμηλό ή επηρεασμένο κλάσμα εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας (EF) δείκτες θνησιμότητας . Ασθενείς με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια και οξύ στεφανιαίο σύνδρομο  χρήζουν άμεσης επαναγγείωσης ενώ οι ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια  οδηγούνται σε επαναγγείωση μόνο εφόσον υπάρχει απόδειξη βιωσιμότητας μυοκαρδίου.

5) Κολπική μαρμαρυγή

Το 20% των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή έχει στεφανιαία νόσο. Σε αυτούς τους ασθενείς τα DES – stent θα πρέπει να αποφεύγονται και η τριπλή θεραπεία ( VKA, ασπιρίνη και κλοπιδογρέλη) θα πρέπει να χορηγείται βραχυπρόθεσμα, ακολουθούμενη από θεραπεία με VKA συν ένα αντιαιμοπεταλιακό ( ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη )

6) Προχωρημένη ηλικία :

Οι ασθενείς ˃ 75  ετών παρουσιάζουν  2πλάσιο ποσοστό θνησιμότητας και συχνότερες επιπλοκές. Πρέπει να προσαρμόζονται οι δόσεις  βάση ηλικίας και GFR

7) Καρκίνος

8) Αναπνευστικά προβλήματα

9) Περιφερική αγγειοπάθεια

10) Παχυσαρκία – Καχεξία

Author Info

Τσιαντής Νικ. Ιωάννης